De bevolking van Nigeria bestaat uit meer dan tweehonderd verschillende etnische volken, ieder met een eigen taal, gebruiken en tradities. Een van de grootste groepen zijn de Yoruba. Zo'n 10 tot 20 miljoen Yoruba wonen in Nigeria en in delen van Benin en Togo. Ze bestaan uit ongeveer 25 verschillende gemeenschappen. In Nigeria wonen de meeste Yoruba in het regenwoud en in de westelijke hoogvlaktes. Hun woonomgeving bestaat grotendeels uit savanne en grasland.

GESCHIEDENIS Archeologische vondsten tonen aan dat de Yoruba hier sinds de prehistorie hebben gewoond. Al eeuwenlang zijn de Yoruba de belangrijkste groep in dit gedeelte van Afrika. Vooral in de 18e eeuw hadden ze het bijzonder moeilijk: er werden burgeroorlogen uitgevochten en de slavenhandel vernietigde veel van de rijkdom van de Yoruba-samenleving. Na de burgeroorlog en de slavenhandel werd het alleen maar erger voor de Yoruba. De Britten koloniseerden hun grondgebied in 1901 en hierdoor verloren de Yoruba hun onafhankelijkheid. Veel van hun tradities werden uitgewist. Nigeria werd pas in de loop van de 20e eeuw weer zelfstandig, maar het land kreeg vervolgens te maken met oorlogen en armoede. Verschillende politieke leiders en beroemde denkers en schrijvers zijn in de afgelopen jaren omgebracht. Vandaag de dag doet Nigeria z'n best om een democratische staat te worden die de mensenrechten respecteert. In de tijd vóór de kolonisatie waren de Yoruba het meest geürbaniseerde van alle Afrikaanse volkeren. Ze woonden in dichtbevolkte steden die vaak meer dan 100.000 inwoners telden. Het paleis van de koning (Oba) was traditioneel het centrum van deze nederzettingen. De belangrijkste Yoruba-stad was misschien wel Ife (opgericht in 850 na Christus). Tegenwoordig wonen de Yoruba niet alleen in Afrika. Als gevolg van migratie en de slavenhandel naar Noord- Midden- en Zuid-Amerika, halverwege de 18e eeuw, zijn er in heel de wereld Yoruba-gemeenschappen ontstaan, in het bijzonder in het Caraïbisch gebied, Zuid-Amerika en Noord-Amerika. Vooral op Cuba en in Brazilië zijn er duidelijk elementen van de Yoruba-cultuur te vinden.

RELIGIE De traditionele religie van de Yoruba omvat een pantheon dat de Orisha genoemd wordt. Er bestaan veel verschillende variaties binnen de Yoruba-religie en er zijn wel 400 tot 700 goden. Volwassen Yoruba vereren vaak verschillende van deze goden. Sommige goden bestonden al vóór het ontstaan van de aarde en anderen zijn helden of heldinnen uit het verleden die na hun dood goddelijk werden. Sommige goden zijn natuurlijke elementen, zoals bergen, heuvels en rivieren; ze zijn opgenomen in de godenwereld omdat ze het leven en de geschiedenis van de mensen beïnvloed hebben. Het vertellen van verhalen en de idee dat de mens een levensreis maakt zijn erg belangrijk in de religie van de Yoruba. Deze elementen komen tot uiting in veel van de heilige rituelen. Halverwege de 19e eeuw kwamen er christelijke missionarissen naar westelijk Afrika en ze kregen een grote invloed op de Yoruba. Nadat de Europeanen aan het begin van de 20e eeuw de macht hadden overgenomen, werden er allerlei beperkingen opgelegd aan de uitoefening van de Yoruba-religie. Vele oude gebruiken werden verboden en soms werden zelfs hele religieuze groepen buiten de wet geplaatst. Zo werden bijvoorbeeld de nachtelijke bijeenkomsten ter ere van Ogun, de god van ijzer en oorlog, aan banden gelegd. Voor de Yoruba was het traditioneel mogelijk om met meer dan één persoon getrouwd te zijn of met een naaste familielid. De westerse kolonialisten verboden dit. Ook was het voor de Yoruba volgens de traditie gebruikelijk om hun doden thuis te begraven om zo een verbinding te maken tussen zichzelf en de overleden familieleden. De Britse machthebbers waren zo geschokt hierdoor dat ze de Yoruba dwongen om hun doden voortaan op begraafplaatsen buitenshuis te begraven. Als gevolg van de koloniale invloed is het christelijke geloof sinds het midden van de 20e eeuw de belangrijkste religie voor de Yoruba geworden. De christelijke stromingen die de meeste aanhangers kregen, zijn de Anglicaanse Kerk, de Methodisten Kerk en de Baptisten Kerk. Sommige Yoruba bekeerden zich tot de Islam.

SAMENLEVING, ECONOMIE EN POLITIEK Sinds eeuwen werken en wonen de Yoruba in steden en op het platteland. Sommige mannelijke Yoruba werken nog steeds als boer. Zoete aardappelen, cassave en graan vormden in het verleden de belangrijkste gewassen en in de 20e eeuw is cacao een belangrijk exportartikel geworden. Andere mannen werken als gespecialiseerde handelslieden of oefenen een ambacht uit. De meeste mannen combineren het leven in de stad met het werken op het land; ze verhuizen daarom ieder jaar tijdelijk naar het platteland. De Yoruba-vrouwen houden zich niet bezig met de landbouw; zij hebben het daarentegen op de markt grotendeels voor het zeggen. De positie van de vrouw in de samenleving wordt grotendeels bepaald door haar eigen werk en niet door de status van haar man. Omdat ze geloven dat hoger onderwijs een manier is om invloed en vooruitgang in de samenleving te bewerkstelligen, vervullen de Yoruba een dominante rol in het bedrijfsleven en bij de overheid. Veel rechters, politici en zakenmensen zijn Yoruba. Ondanks het feit dat er in het Yoruba-gebied vele autonome steden bestonden, zijn er verschillende factoren die de Yoruba bijna allemaal gemeenschappelijk hebben. Zo beschouwen de Yoruba bijvoorbeeld de stad Ife als heilig. Ze vereren ook dezelfde goden en laten zich leiden door speciale priesters.

CULTUUR Er zijn verschillende soorten kunst bij de Yoruba. Veel van de voorwerpen die ze maken worden op graven geplaatst om de goden en voorouders te vereren. Er bestaan prachtige beeldhouwwerken die gemaakt zijn van hout en brons. Andere belangrijke kunstvormen zijn maskers, aardewerk, textiel, kraalkettingen en metaal. In muzikaal opzicht zijn de Yoruba het meest bekend vanwege hun vaardigheden met trommelinstrumenten. Traditioneel is schrijven voor de Yoruba niet de belangrijkste manier om over hun geschiedenis en ervaringen te vertellen. In plaats daarvan worden er tal van verhalen mondeling van de ene generatie op de andere overgeleverd. Historische en mythologische legendes, fabels, poëzie en volksverhalen zijn erg belangrijk. Schrijven neemt inmiddels echter ook een belangrijke plaats in bij de moderne traditie; veel belangrijke onderscheidingen voor Afrikaanse schrijvers gingen naar Yoruba.

TALEN FORUM SCHRIJF:ZELF LINKS LERAREN HOME

"The Big Myth" © Distant Train 2002